Zasady unihokeja

Unihokej, to jest hokej w sali gimnastycznej – stwierdzenie, które najczęściej używają ci, którzy go nie grają. Prawda jest jednak zupełnie inna. Zasady unihokeja znacznie różnią się od tych hokejowych oraz hokejbalowych. Właśnie dlatego wielu hokeistów i hokejbalistów na początku ma problemy z unihokejem. Trochę czasu zajmuje, zanim przyzwyczają się do różnic.
Nie mamy zamiaru pisać artykułu o pełnych zasadach unihokeja, nie chcemy nudzić ani nie mamy na to miejsca. Ale wiemy, że odwiedzają nas również nowi gracze oraz rodzice graczy, dlatego chcielibyśmy podsumować zasady unihokeja w kilku krótkich akapitach. Zaczynajmy.
POWIERZCHNIA GRY
Unihokej to sport halowy, rozgrywany na specjalnych nawierzchniach (parkietach lub gumowych powierzchniach). Wymiary oficjalnego boiska unihokejowego wynoszą 40 x 20 metrów, a boisko musi być otoczone bandami z zaokrąglonymi rogami. Oczywiście, nie zawsze można zachować te wymiary, ale minimalne dopuszczalne wymiary oficjalnego boiska to 36 x 18 metrów (dla wszystkich kategorii wiekowych przewidziane są różne dopuszczalne maksymalne i minimalne wymiary boiska).
CZAS GRY
Wiemy, że chcielibyście grać bez końca, ale normalny, standardowy czas gry to 3 x 20 minut z dwiema dziesięciominutowymi przerwami. Podczas przerw drużyny zawsze zamieniają się stronami. Są jednak wyjątki, zwłaszcza na turniejach, gdzie czas gry może być inny niż oficjalny, ale nigdy nie może być krótszy niż 2 x 15 minut.
Należy jeszcze dodać, że czas gry jest czysty, więc opóźnianie nie pomoże. :-) Jeśli nie uda się rozstrzygnąć meczu w regulaminowym czasie, następuje dogrywka. Kończy się ona w momencie, gdy jedna z drużyn strzeli gola. Jeśli w dogrywce nie padnie bramka, odbędą się rzuty karne.
UCZESTNICY GRY
Mecz zawsze rozgrywany jest między dwoma drużynami, a maksymalna liczba graczy z jednej drużyny na boisku wynosi 6. Standardowo jest to 5 zawodników w polu + 1 bramkarz. Bramkarze w unihokeju nie mogą używać kijów, a ich sprzęt znacznie różni się od sprzętu innych graczy. Ich przestrzenią jest pole bramkowe. Każda drużyna może dokonywać nieograniczonej liczby zmian podczas meczu, a na liście zawodników może być maksymalnie 20 graczy.
SPRZĘT
Wyposażenie zawodników jest również ściśle określone. Bramkarze, na przykład, muszą grać w masce bramkarskiej, i jako jedyni mogą nosić spodnie bramkarskie. W przypadku graczy sytuacja jest inna. Gracz nie może nosić na sobie niczego, co mogłoby spowodować kontuzję innego zawodnika. Oczywiście niezbędnym elementem jest specyficzny kij do unihokeja, bez którego sędzia nie pozwoli wejść na boisko.
Gracze mogą oprócz obowiązkowego wyposażenia (koszulka, spodenki, skarpety, buty halowe) nosić również akcesoria, takie jak opaski na głowę lub frotki, a także opatrunki ochronne, jeśli ich potrzebują. Na głowie gracz może nosić jedynie opaskę (opaska nie może mieć węzła), a sędzia nie dopuści do gry innego rodzaju ochrony. Wszystkie elementy ochronne powinny być ukryte pod koszulką lub inną częścią wyposażenia.
SYTUACJE STANDARDOWE
Stałe fragmenty gry są przyprawą unihokeja, to znane powiedzenie. Do tego pojęcia zaliczają się na przykład wznowienie, rzut wolny, rozegranie oraz rzut karny.
Wznowienie w unihokeju jest specyficzne. Uczestniczy w nim zawsze jeden zawodnik z drużyny, zawodnicy stoją naprzeciwko siebie, a ich stopy są ustawione prostopadle do linii środkowej. Każdy kontakt fizyczny podczas wznowienia jest zabroniony. Kije nie mogą się dotykać, a muszą być ustawione prostopadle do linii środkowej, piłka musi znajdować się na środku pomiędzy kijami.
Wznowienie odbywa się w wyznaczonych miejscach na boisku, czy to na początku każdej tercji, po każdym regularnym golu, po faulach i innych niecodziennych sytuacjach, kiedy sędziowie nie są w stanie określić, która drużyna będzie wykonywać rozegranie (uszkodzenie piłki itp.).
Rzut wolny następuje zawsze po przewinieniu jednej z drużyn przeciwko zasadom. Jest on wykonywany przez drużynę, która nie popełniła przewinienia. Rzut wolny wykonywany jest z miejsca, w którym doszło do faulu, ale nie może to być obszar za linią bramkową ani bliżej niż 3,5 metra od małego pola bramkowego.
Zawodnik wykonujący rzut wolny musi uderzyć piłkę kijem tylko raz, nie wolno ciągnąć lub podnieść piłki. Z rzutu wolnego można strzelić gola. Drużyna przeciwna ma prawo ustawić się w celu obrony rzutu, ale nie może znajdować się bliżej niż 3 metry od piłki.
ROZEGRANIE
Bandas w unihokeju nie są wysokie, dlatego dość często piłka opuszcza boisko. Wtedy właśnie następuje rozegranie. Rozegranie zawsze wykonuje drużyna, która nie popełniła przewinienia przez wyrzucenie piłki poza boisko. Procedura wykonywania jest taka sama jak w przypadku rzutu wolnego.
RZUT KARNY
W unihokeju rzut karny najczęściej podyktowany jest za przewinienia związane z sytuacjami bramkowymi. Przede wszystkim, jeśli broniąca drużyna w sposób niezgodny z przepisami przerwała akcję bramkową lub uniemożliwiła jej powstanie. Dzieje się tak na przykład, gdy zawodnik celowo przesuwa bramkę lub zawodnik broniący znajduje się w małym polu bramkowym lub w miejscu, gdzie pierwotnie stała bramka.
Podczas rzutu karnego na boisku mogą znajdować się tylko zawodnik atakujący i bramkarz, oprócz sędziów. Gdy zawodnik rozpocznie akcję, a bramkarz dotknie piłki, zawodnik nie może jej już dotykać.
KARY
Kar za niewłaściwe zachowanie na boisku jest także w naszym sporcie sporo. Najczęściej sędziowie karzą graczy na 2, 5, 10 minut (kara osobista) lub do końca meczu (czerwona kartka). W przypadku kar 2, 5 i 10-minutowych zawodnik musi pozostać na boisku, ale musi siedzieć na ławce kar.
W przypadku kary 2-minutowej kara zostaje anulowana, jeśli drużyna niepopełniająca przewinienia strzeli gola, w przypadku innych kar tak nie jest. Jeśli karę otrzyma bramkarz, musi ją za niego odsiadywać zawodnik z pola (w przypadku zwykłych kar). W unihokeju obowiązuje również tak zwane opóźnione wykluczenie, co oznacza, że gra po przewinieniu trwa, dopóki zawodnik drużyny, która popełniła przewinienie, nie przejmie piłki.
GOL
Na koniec to, co najważniejsze. Każdy wie, co to jest gol i jak wygląda, ale nie każdy wie, kiedy gol jest uznawany. Zasady mówią, że gol zostaje uznany, jeśli piłka całkowicie przekroczy linię bramkową z przodu i po prawidłowym zagraniu kijem. Drużyna, która zdobyła gola, nie mogła przed przekroczeniem piłki przez linię bramkową popełnić przewinienia, które prowadziłoby do rzutu wolnego lub wykluczenia.
Mamy nadzieję, że nasz krótki przewodnik po zasadach unihokeja pomógł Ci nieco lepiej zrozumieć ten piękny sport. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące unihokeja lub sprzętu do unihokeja, nie wahaj się z nami skontaktować. Bardzo chętnie odpowiemy na wszystkie pytania. :-)